„Jeszcze Polska nie umarła,
kiedy my żyjemy.
co nam obca moc wydarła
szablą odbijemy…”
Słowa Pieśni Legionów Józefa Wybickiego towarzyszyły i towarzyszą nam od wielu lat. Pokrzepiały, podrywały do walki. Nie pozwoliły zapomnieć. Dziś żyjemy w wolnym i suwerennym kraju, ale historia polskiego narodu była niezwykle trudna, pełna cierpień, okupiona krwią.
Gdy w 1795 r. ostatni rozbiór Polski dokonany przez Prusy, Rosję oraz Austro-Węgry obdarł nas z wiary w to, że jeszcze będziemy wolni, nadeszły powstania. W większości nieudane, ale pozwoliły one pamiętać o polskiej tożsamości i wierzyć, że jeszcze będziemy żyć we własnym państwie. I kiedy wydawało się, że już na wolność nie ma szans dawni sojusznicy – zaborcy Rzeczpospolitej wypowiedzieli sobie nawzajem wojnę. Po ponad czterech latach 11 listopada 1918 r. państwo polskie odzyskało niepodległość. Ojców niepodległości było wielu – Józef Piłsudski, Roman Dmowski, Ignacy Jan Paderewski – to tylko niektórzy z nich. Najważniejsze było to, że potrafili oni unieść się nad podziały i choć byli przedstawicielami różnych dróg do niepodległości mieli jeden wspólny cel. Celem tym była Polska – wolna, niezależna, silna i równa dla wszystkich. Pamiętajmy o tych wielkich Polakach, ale pamiętajmy też o każdym, kto walczył o wolność. Może będzie to młody, bezimienny żołnierz pochowany w zbiorowej mogile, może poeta, który tworzył ku pokrzepieniu serc.
Pamiętajmy o Nich Wszystkich i cieszmy się Niepodległością.
Daniel Jakubiak