Symboliczną datą odzyskania Niepodległości przez Polskę jest dzień 11 listopada. W naszej szkole to patriotyczne święto uroczyście obchodziliśmy 15 listopada. Pani Beata Kacperek przygotowała wraz z uczniami z klasy V, VI i VII część artystyczną związaną z przypadającą w tym roku 101 rocznicą odzyskania Niepodległości. Akademia rozpoczęła się o godzinie 8.30. Na początku Pani Beata Kacperek i Pan Daniel Jakubiak serdecznie przywitali zgromadzone dzieci i nauczycieli i wprowadzili krótko w atmosferę uroczystości, informując o wydarzeniach poprzedzających datę 11 listopada 1918 roku. W skrócie zobrazowali sytuację polityczną kraju, jaka miała miejsce przed odzyskaniem przez Polskę niepodległości – podzielenie Rzeczpospolitej między trzech zaborców: Rosję, Prusy i Austrię. Dzieci dowiedziały się, że była to najdłuższa niewola, która trwała 123 lata. Dzieci dowiedziały się też, że dzień 11 listopada ustanowiono świętem narodowym ustawą z kwietnia 1937 r. Do czasu wybuchu II wojny światowej obchodzono to święto tylko dwa razy – w 1937 i 1939 roku. Po wojnie Narodowe Święto Niepodległości wróciło do kalendarza oficjalnych świąt państwowych i obecnie główne obchody z udziałem najwyższych władz państwowych odbywają się na placu Józefa Piłsudskiego w Warszawie. Dzieci dowiedziały się, że tam znajduje się Grób Nieznanego Żołnierza oraz, że jest to symboliczny grób wszystkich bohaterów, którzy oddali swoje życie za wolną Polskę. Wiersz dotyczący tej tematyki przedstawiła Ewelina Kociszewska, natomiast Kinga Janczewska przedstawiła wiersz Anny Paszkiewicz „Mazurek Dąbrowskiego”, mówiący o najpiękniejszej pieśni bliskiej wszystkim Polakom i uczący szacunku do naszego hymnu narodowego. Dzieci dowiedziały się, że „Mazurek Dąbrowskiego” powstał już w czasie zaborów. Następnie wprowadzono Poczet Sztandarowy Szkoły i z dumą w postawie na baczność wszyscy zebrani zaśpiewali „Mazurka Dąbrowskiego”. Po hymnie wyprowadzono Poczet Sztandarowy Szkoły.
Pani Beata Kacperek poinformowała, że choć Polska zniknęła z map, to była obecna w domach, sercach i umysłach Polaków i wtedy często recytowano wiersz Władysława Bełzy „Katechizm polskiego dziecka”. Utwór ten również zabrzmiał na naszej uroczystości. Pani Beata zadawała pytania, a małe dziecko – Hania Bogucka – z dumą odpowiadało o miłości do Ojczyzny.
Następnie rolę narratora tejże szkolnej uroczystości przejął uczeń klasy 7 Patryk Borowiak, który opowiadał o tym, że przez 123 lata niewoli walczyły całe pokolenia Polaków i to im od 11 listopada 1918 roku zawdzięczamy wolność, poczucie dumy narodowej, możliwość pielęgnowania polskich tradycji. Patryk mówił też o tym, że dziś Ojczyzna oczekuje od nas tego, co najważniejsze – pamięci o jej wielkich synach i miłości do ziemi ojczystej. W następnej części uroczystości uczniowie klasy V, VI i VII recytowali wiersze i śpiewali pieśni patriotyczne, które pozwoliły zrozumieć rozterki i uczucia walczących o Niepodległość. Nie zabrakło młodszych dzieci, które pięknie i ze wzruszającym przejęciem zaśpiewały piosenkę „Co to jest niepodległość?”
Patryk jako narrator opowiadał, że niewola to był smutny czas w historii Polski. Dzieci dowiedziały się, że nie było polskiego rządu, ani wojska, ani stolicy, nie wolno było używać polskiej flagi ani godła, a za mówienie po polsku dzieci były karane, dorośli natomiast trafiali do więzienia. Następnie Zuzanna Chojnacka recytowała wiersz „Trzy czarne orły”, a Mateusz Polak recytował wiersze dotyczące powstania listopadowego i powstania styczniowego. Kinga Janczewska wraz z Niną Chojnacką i Alicją Mich recytowały wspólnie wiersz Wandy Chotomskiej „Twój dom”, a Agata Staszewska recytowała wiersz Ignacego Krasickiego „Hymn do miłości ziemi ojczystej”.
Po tym, jak Patryk poinformował, że Polacy nigdy nie poddali się ani rusyfikacji, ani germanizacji, wszyscy uroczyście w postawie na baczność zaśpiewali „Rotę” napisaną przez Marię Konopnicką, która do roku 1918 była uznawana za nieoficjalny hymn państwowy. Następnie Nina Łuczkowska recytowała wiersz Ludmiły Marjańskiej „Ziemia rodzinna”, Zuzanna Chojnacka recytowała wiersz Anny Paszkiewicz „Polska flaga”, Ewelina Kociszewska recytowała wiersz o barwach ojczystych.
W dalszej części uroczystości dzieci dowiedziały się, że w czasach zaborów i po odzyskaniu niepodległości popularną formacją wojskową byli żołnierze na koniach – ułani. Była to jedna z najpopularniejszych piosenek śpiewanych w czasie I wojny światowej, a powstała w 1914 roku. Uczniowie z klasy V, VI i VII wykonali ją przy akompaniamencie gitary, na której grał zaproszony gość Sławomir Jaros. Młodsi chłopcy wjechali podczas śpiewania na prowizorycznych konikach ożywiając publiczność.
Prawdziwą niespodzianką dla wszystkich zgromadzonych był fakt pojawienia się twórcy Legionów Polskich – Józefa Piłsudskiego, za którego przebrał się nauczyciel historii Daniel Jakubiak. Następnie dzięki rozdanym tekstom wszyscy mogli zaśpiewać pieśń „My, Pierwsza Brygada”, którą I Brygada Legionów zagrzewała się do walki. Patryk Borowiak recytując wiersz Tadeusza Różewicza „Oblicze Ojczyzny” objaśniał drogie nam słowo Ojczyzna. Kolejnym wzruszającym akcentem była piękna pieśń „Kwiaty polskie” zaśpiewana przez uczniów starszych klas przy akompaniamencie gitary. Następnie Karina Pyzel jeszcze raz przypomniała o Józefie Piłsudskim recytując wiersz Anny Paszkiewicz, Nina Łuczkowska recytując wiersz, przypomniała o bohaterskich harcerzach, Patryk Borowiak przeczytał wiersz „Pomnik Małego Powstańca” Anny Paszkiewicz – utwór oddający cześć małym obrońcom wolności… Za wolność naszą walczyły również dzieci, o czym mówi treść piosenki „Dziś idę walczyć – Mamo!”, która została wzruszająco zaśpiewana przy akompaniamencie gitary przez uczniów klasy V, VI i VII, wzbudzając ogromne emocje i łzy w oczach słuchających.
Na zakończenie optymistyczną piosenką dzieci wyraziły szczęście jakim jest życie w wolnym kraju:
„Ja to mam szczęście,
że w tym momencie,
żyć mi przyszło
w kraju nad Wisłą,
ja to mam szczęście…
Kolejną częścią zaplanowaną na tę uroczystość był konkurs niepodległościowy, przygotowany przez Pana Daniela Jakubiaka, który cieszył się dużym zainteresowaniem. Dotyczył on wiedzy o Józefie Piłsudskim oraz o innych ojcach Niepodległości. Składał się on z kilku rund. Uczniowie odpowiadali na pytania dotyczące historii odzyskania Niepodległości, ciekawostek o Józefie Piłsudskim, Romanie Dmowskim oraz Ignacym Paderewskim. Konkurs zakładał rywalizację klas. Wszyscy uczestnicy otrzymali nagrody, ale wygrała w konkurencji klasa 6. Gratulacje.
Ten dzień w naszej szkole był wyjątkowo udany i uroczysty. Połączył wszystkich, którzy wspólnie starali się pokazać, że są Polakami – patriotami. Miejmy nadzieję, że takie dni jak ten, przyczynią się do tego, by podtrzymywać w młodych ludziach więź z Ojczyzną, jej historią, kulturą i sztuką oraz tradycjami. Uroczystość przede wszystkim miała przypomnieć tamte ciężkie czasy, ale także wzbudzić w nas refleksje. To Święto sprawia, że w zabieganym życiu stajemy na chwilkę i wspominamy naszych dziadków i pradziadków walczących o wolność. Składamy kwiaty pod pomnikami tych, którzy poświęcili dla nas życie. Dzień ten dla wielu jest lekcją patriotyzmu i historii. Uczestnicząc co rok w obchodach Święta Niepodległości dajemy wyraz pamięci o tych wszystkich, dzięki którym żyjemy dzisiaj w wolnej Polsce.
Beata Kacperek
